ناسا برای محافظت از سازه های فضایی آزمایش ضدتشعشع انجام می دهد - وبلاگ عکس

به گزارش وبلاگ عکس، ناسا میخواهد با همکاری دانشگاه فلوریدا یک آزمایش ضدتشعشع را در ایستگاه فضایی بین المللی پیش ببرد که به محافظت بهتر از سازه های روی ماه و مریخ یاری خواهد نمود.

یک سپر تازه برای فضاپیماها و سازه های فضایی در حال پرواز به مدار زمین است. هدف از این پوشش، جلوگیری از تشعشعات فضایی است که می توانند به بعضی سطوح فضایی برخورد نموده و مشکلاتی را در زمینه اتصال کوتاه الکتریکی یا فرسایش قطعات ایجاد نمایند.

پاییز سال جاری، دانشگاه بین المللی فلوریدا این فناوری به ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) می فرستد که طی آن یک نمونه آزمایشی حداقل به مدت شش ماه خارج از تأسیسات ایستگاه فضایی بین المللی نصب خواهد شد تا عملکرد آن به صورت واقعی ارزیابی گردد.

خواص این پوشش، احتمالا چون هنوز ثبت اختراع و یا اثبات نشده، به طور عمومی منتشر نشده است اما به گفته دانشگاه فلوریدا اگر این فناوری در مدار پایین زمین (LEO) عملکرد خوبی داشته باشد، گزینه ای مطلوب برای محافظت از سازه هایی است که طی برنامه آرتمیس (Artemis) ناسا در ماه ساخته می شوند.

آرویند آگاروال (Arvind Agarwal) رئیس دانشکده مهندسی مکانیک و مواد و مدیر بخش شکل دهی پلاسمای این دانشگاه درباره آزمایش ضدتشعشع گفت: با اتصال مواد به ایستگاه فضایی بین المللی، می توانیم به شبیه سازی تشعشعات واقعی که سازه های روی ماه با آن روبرو می شوند، نزدیک شویم.

در صورتی که همه چیز طبق برنامه پیش برود، ناسا میخواهد در اواسط دهه جاری انسان را به ماه بازگرداند. تا کنون مأموریت آرتمیس 1 که نخستین مأموریت در برنامه آرتمیس است و فضاپیمای بدون سرنشین اوریون (Orion) را به دور ماه می فرستد، چندین بار به تعویق افتاده و در حال حاضر کوشش بعدی پرتاب برای اواخر پاییز برنامه ریزی شده است. آرتمیس 2 قرار است در سال 2024 فضانوردان را به دور ماه ببرد و آرتمیس 3 در سال 2025 یا 2026 انسان را روی ماه فرود خواهد آورد.

پوشش نمونه پس از شش ماه قرار گرفتن در معرض آفتاب در ایستگاه فضایی بین المللی، از نظر دوام ارزیابی می گردد. پس از بازگشت نمونه به زمین، مهندسان دانشگاه فلوریدا آن را با گرد و غبار ماه هدف قرار می دهند تا عملکرد آن را در چنین محیط خشنی هم بسنجند.

تشعشع (Radiation) تنها یکی از مشکلاتی است که پوشش های سطوح در ماه با آن روبرو خواهند شد. اکسیژن اتمی و ریزشهاب سنگ ها هم می توانند پوشش های محافظ سازه های فضایی را از بین ببرند.

ایستگاه فضایی بین المللی دارای چندین تأسیسات خارجی اختصاصی در بخش های آمریکایی و روسی است که برای ارزیابی اندازه مقاومت مواد در برابر چندین ماه قرار گرفتن در فضا استفاده می شوند و فضای کافی برای آزمایش مواد بیشتر پیش از مأموریت به ماه یا مریخ را هم دارند.

عکس کاور: طرحی گرافیکی از سازه های روی ماه

Credit: Aerospace Org

منبع: Space