فراوری سواری دیزلی توجیه مالی ندارد
به گزارش وبلاگ عکس، طبق گزارش مرکز پژوهش های مجلس، با توجه به اینکه فراوری خودروی سواری دیزلی به لحاظ مالی توجیه پذیر نیست، به جای صرف هزینه برای طراحی موتور دیزل باید در جهت طراحی و پیشرفت حمل و نقل پاک قدم برداشته گردد.
به گزارش خبرگزاری اقتصادایران، مرکز پژوهش های مجلس در آنالیز اثرات فراوری خودروهای دیزلی مطرح کرد که بی شک مهمترین عامل مسبب آلودگی هوا بر اساس گزارش های سیاهه انتشار، خودروهای دیزلی هستند.
این مهم نه فقط در ایران، بلکه در سایر کشورها مانند کشورهای اروپایی نیز وجود دارد و آلایندگی خودروهای دیزلی در حال تردد در شهرهای بزرگ اروپایی تبدیل به یک بحران سخت شده است. ضمن اشاره به این نکته که هرگونه منبع احتراقی موجب تشدید آلودگی هوا می گردد، فراوری خودروی سواری دیزلی به جای بنزین تأثیرات بسیار مخرب تری در تشدید بحران آلودگی هوا دارد. آلاینده های عمده منتشره از خودروهای دیزلی در مقایسه با خودروهای بنزینی بسیار خطرناکتر هستند. کنترل آلایندگی خودروهای دیزلی بسیار پیچیده تر از خودروهای بنزینی است و در صورتی که این پیچیدگی در طراحی خودرو لحاظ نگردد، آلایندگی آن به مراتب بیشتر از شرایط معمولی خواهد شد.
تجهیزات کنترل آلایندگی خودروهای دیزلی نسبت به سوخت مصرفی حساسیت بسیار بیشتری نسبت به کاتالیست سه راهه ای دارد که در خودروهای بنزینی استفاده می گردد و این تجهیزات نیازمند صرف هزینه و انرژی برای مراقبت در زمان عملکرد دارند.
توجه به این نکته لازم است که مشکل اصلی آلودگی خودروهای دیزلی تنها در استاندارد یورو 6 مرتفع شده و استانداردهای ماقبل کارایی لازم را ندارد، ولی برای خودروهای بنزینی این گونه نیست و سطح آلایندگی یورو6 برای آنها تفاوت چندانی با سطوح قبلی نداشته و برای یک خودرو بنزینی استاندارد یورو5 نیز می تواند در شرایط فعلی کشور مکفی و قابل اتکا باشد.
همین مسائل باعث شده تا بیشتر کشورها در جهت حذف خودروهای دیزلی از ناوگان خودروهای خود حرکت نمایند و به توسعه فراوری و استفاده از خودروهای برقی و هیبریدی به عنوان حمل و نقل پاک روی آورند.
در این شرایط حرکت به سمت راهی که کشورهای توسعه یافته سال های پیش پیموده اند و تغییر راستا از آن را در پیش گرفته اند به هیچ وجه منطقی نیست. درصورت کاهش مصرف سوخت ناوگان خودروهای کشور در نتیجه فراوری خودروی سواری دیزلی ممکن است صرفه جویی هایی از این جهت صورت پذیرد. اما زمانی که سایر جنبه ها و معایب فراوری خودروهای سواری دیزلی را آنالیز کنیم، متوجه خواهیم شد که ضرر ناشی از فراوری این خودروها در نتیجه افزایش آلودگی هوا و افزایش هزینه های فراوری و استفاده از خودروهای دیزلی بسیار بیشتر از صرفه جویی مالی انجام شده در کاهش مصرف سوخت است، به طوری که ضرر ناشی از افزایش آلودگی هوا در اثر جایگزینی یک خودروی بنزینی با خودروی دیزلی برابر 31.8 دلار آمریکا است.
همچنین همان طور که عنوان شد هزینه های تعمیر و نگهداری از تجهیزات کاهنده آلایندگی خودروهای دیزلی بسیار بالاتر از خودروهای بنزینی است. این هزینه بر اساس نوع تجهیزات استفاده شده متغیر است، اما به طور میانگین برابر 146 دلار در سال برای یک خودروی دیزلی تخمین زده می گردد.
حال با جمع این عدد با ضرر ناشی از افزایش آلودگی هوا به زیان مالی 177.8 دلار در سال می رسیم که در قیاس با صرفه جویی 161 دلاری در مصرف سوخت عدد بزرگتری است. بنابراین با استفاده از تحلیل هزینه - فایده در می یابیم که فراوری خودروی سواری دیزلی به لحاظ مالی نیز توجیه پذیر نبوده و به شدت زیان بار است.
به نظر نمی رسد صرف هزینه 50 میلیون دلاری در طراحی این موتور دیزلی دربردارنده مصالح کشور باشد، بلکه انتظار می رفت به جای صرف این هزینه ها، در جهت طراحی و پیشرفت حمل و نقل پاک قدم برداشته می شد.
در شرایط کنونی باید با بهره گیری از تجارب سایر کشورها، در جهت توسعه و فراوری خودروهای برقی و هیبریدی قدم برداشت تا بدین ترتیب از فاصله تکنولوژی صنعت خودرو داخلی با پیشگامان این صنعت در جهان کاسته گردد. عصر آینده، زمان رشد حمل و نقل پاک خواهد بود و در صنعت خودرو آینده، محصولاتی که تنها از سوخت های فسیلی برای پیشرانش خود استفاده می نمایند، جایی نخواهند داشت.
منبع: اقتصاد ایران