از ماجرای دوری پرستار یاسوجی از رادوین 2ماهه تا سفرهای کرونایی - وبلاگ عکس

به گزارش وبلاگ عکس، خبرنگاران/کهگیلویه و بویراحمد سفیدپوشان(پرستاران و پزشکان) این روزها با اراده و روحیه مثال زدنی، رو در روی ویروس کرونا ایستاده اند و به بیماران رسیدگی می نمایند.

خطر مبتلا شدن به انواع بیماری ها برای پزشکان و پرستاران، تهدید تازه ای نیست، اما آن ها این روزها لباس و تجهیزات مخصوص به تن نموده و با تمام وجود سعی می نمایند عشق و فداکاری شان را از کسانی که به ویروس کرونا مبتلا شده، یا آن هایی که با ترس و نگرانی از مبتلا شدن به این ویروس به بیمارستان ها مراجعه می نمایند، دریغ ننمایند.

به گزارش وبلاگ عکس، گزارشی که می خوانید، روایت پدری است که پس از تولد فرزند خود ابتدا برای نجات جان بیماران و سپس برای سلامت خانواده و فرزند خود حدود 35 روز است که نتوانسته فرزند تازه متولد شده خود را ببیند.

پدری که با شوق خدمت ، عشق به فرزند و همسر و خانواده اش رل فقط در دل نگاه داشته تا با حضورش در بیمارستان قدمی برای بهبود هموطنان خود بردارد.

هم اکنون از پدری حرف می زنیم که از مدافعان سلامت است و بیش از یک ماه انتظار دیدن دوباره فرزند خود که تازه متولد شده است، را می کشد.

سجاد آرامشیان پرستار 32ساله بخش ای سی یو ICU بیمارستان شهید جلیل یاسوج(بیمارستان مشخص کرونای استان کهگیلویه و بویراحمد) که مدت هاست نتوانسته به خانواده خود سربزند، در گفت و گو با خبرنگار وبلاگ عکس گفت: در بخش ICU این بیمارستان در حال کوشش و خدمات رسانی به بیماران کرونایی هستم و چند مورد بیمار کرونایی استان که فوت نموده اند در این بخش بستری بودند.

وی اضافه کرد: شرایط کاری ما به صورت شیفت درگردش ست، به این صورت که صبح ها8ساعت کار، عصر 8ساعت و شب 8 ساعت کار می کنیم و در طول این زمان ها، به لباس های معروف به فصانوردی، ماسک، کلاه، عینک مجهزیم و واقعا در طول هر شیفت تحمل این وسایل بسیار سخت و طاقت فرساست، به این دلیل که بعد از سرانجام شیفت کل بدن خیس عرق شده و جای ماسک و عینک روی صورت مان باقی خواهد ماند، ما حتی در طول شیفت نمی توانیم آب بخوریم و حتی سرویس بهداشتی برویم چون درآوردن و پوشیدن این لباس ها سخت و زمان بر است ضمن اینکه ممکن است در حین تعویض به ویروس آلوده شویم. اگر این لباس هایی ما کادر درمان و پرستاران، پزشکان می پوشیم و جنس چتر مانند دارند را به دیگران بدهند، نمی توانند حتی یک ساعت هم تحمل نمایند که در این لباس باشند.

آرامشیان اظهارکرد: با یاری خیرین و مسئولان دانشگاه علوم پزشکی تجهیزات لازم برای پزشکان و پرستاران در خط مقدم مقابله با کرونا در این بیمارستان فراهم شده است. جا دارد از خیرین محترم تقدیر و تشکر کنم.

این پرستار بیمارستان شهید جلیل یاسوج اعلام نمود: از مردم عزیز کشور بخصوص استان کهگیلویه و بویراحمد خواهش می کنم که در خانه بمانند و بیرون نفرایند به جز در مواقع لزوم جهت خرید مایحتاج زندگی، به این دلیل که هنوز درمان و پیشگیری برای این ویروس پیدا نشده، کل دنیا را گرفته و همه گیر شده است و تنها کاری که می گردد انجام داد، قطع زنجیره انتقال است.

آرامشیان توضیح داد: ما پرستاران شغل خود را با مطالعه و اطلاعات کافی و با اشتیاق انتخاب نموده ایم و راضی هستیم و روزی که دوره تحصیل را تمام کردیم قسم خوردیم تا پای جان پای کار باشیم و کمترین کوتاهی نخواهیم کرد .

وی ادامه داد: مردم عزیز بدانند که ما پرستاران در برابر ویروس کرونا مانند سپر ایستاده ایم و با افتخار سنگر خود را حفظ خواهیم کرد این یعنی کمترین مشق عشق، چون ایران سرزمین همدلی و عاشقی است.

وی اضافه کرد: منتظرم که این بیماری تمام گردد و بتوانم خانواده و فرزندم را ببینم اما بعضی از مردم توصیه های بهداشتی را رعایت نمی نمایند و به سفر می فرایند که تنها ره آورد این سفرها کروناست. تعجب می کنم چرا مردم کرونا را جدی نگرفته اند، این بیماری سخت و خطرناک است و حتی جوانان را هم از پای در می آورد.

آرامشیان تاکید نمود: تنها به وسیله تماس تلفنی و تصویری با خانواده ام در ارتباطم و تنها چیزی که باعث انگیزه بیشتر برای کار کردنم شده همین تماس هاست. خانم هایی که تازه زایمان می نمایند احتیاج دارند شوهرشان پیش آنها باشد و در شرایطی که خانمم احتیاج داشت از او مراقبت کنم اما در این شرایط کرونایی ترجیح دادم که در بیمارستان به بیماران کرونایی یاری کنم و برای سلامتی آنها کوشش کنم.

وی بیان نمود: 20روز از تولد فرزندم می گذشت که اعلام شد کرونا در سطح کشور مشاهده شده و بیمارستان شهید جلیل یاسوج که محل خدمت ما بود را بعنوان بیمارستان مشخص کرونای استان کهگیلویه و بویراحمد مشخص کردند و حدود 35 روز است که نتوانسته ام خانواده، خانم و فرزندم که الان حدود دو ماهه شده را ببینم.