از هتل رویانگ؛ هتل شوم کره شمالی چه می دانید؟ - وبلاگ عکس

به گزارش وبلاگ عکس، ارتفاع این آسمان خراش هرمی شکل 1000 فوت بود و حداقل دارای 3 هزار اتاق و 5 رستوران بزرگ با نمای وسیع بود. در آن زمان قرار بود هتل رویانگ که پس از اطلاق پیونگ یانگ به عنوان پایتخت بیدها نام گذاری شده بود، طی دو سال آینده افتتاح شود، اما این اتفاق هرگز رخ نداد.

بااینکه ساخت هتل در زمان مقرر به خاتمه رسیده بود، اما تا 16 سال بعد همچنان بدون پنجره و خالی باقی ماند، بتن های آن آغاز به ریختن کرد و تبدیل به هیولایی رعب انگیز شد که در حال نظاره شهر بود. به مرور زمان این هتل که باعث کوتاه جلوه دادن تمام ساختمان های اطراف خود شده بود را هتل شوم نامیدند.

در حال حاضر این هتل ملبس به شیشه و تزییناتی مانند نورهای LED شده و تبدیل به یک منظره رنگارنگ در شب شده است. فرایند ساخت آن بارها آغاز و متوقف شده است و رفته رفته مردم به این نتیجه رسیده اند که این هتل هرگز به روی میهمانان گگردده نخواهد شد و بد نیست بدانید هتل رویانگ که تا به امروز بسته بوده، بلندترین ساختمان خالی در جهان است.

گروگان یک جنگ سرد

هتل رویانگ محصول جنگ سرد میان آمریکای حامی کره شاقتصادی و شوروی با حمایت شاقتصادی ها بود. یک سال قبل از آغاز پروژه، شرکتی در کره جنوبی بلندترین هتل جهان با نام استفورد غربی در سنگاپور را ساخت. پایتخت کره جنوبی یعنی سئول در آن زمان مشغول آماده سازی برای میزبانی المپیک تابستانی 1988 بود و کشور در تب وتاب تحول به سوی دموکراسی.

پیونگ یانگ در پاسخ به دستاوردهای کره جنوبی فستیوال جهانی جوانان و دانشجویان را در سال 1989 ترتیب داد که نوع اجتماعی شده همان المپیک بود. به همین خاطر تصمیم به ساخت هتلی برای این رویداد گرفت تا بتواند رکورد جهانی را از کره جنوبی برباید.

اما به خاطر مسائل مهندسی، در زمان مقرر ساخت هتل به خاتمه نرسید. دولت تا آن زمان میلیاردها دلار را صرف ساخت هتل کرده بود، استادیومی جدید ساخته بود، فرودگاه پیونگ یانگ را گسترش داده بود و مسیرهای جدیدی ایجاد کرده بود. کره از نظر اقتصادی با مشکل روبرو شد و اتحادیه جماهیر شوروی نیز نتوانست سرمایه گذاری لازم را در این کشور انجام دهد.

کره شاقتصادی با بحران اقتصادی روبرو بود. بااینکه بیرون سازه کامل شده بود اما به خاطر نداشتن بودجه پروژه در سال 1992 متوقف شده و جرثقیل در بالای ساختمان به همان شکل رها شد.

یک سازه بتنی

این هتل دارای سه بال است که هریک با زاویه 75 درجه گگردده شده اند و به سوی سازه ای مخروطی شکل همگرا شده اند که 15 طبقه بالایی را در برمی گیرد و رستوران ها و محلی برای تماشای شهر در این قسمت قرار گرفته است.

هدف از شکل هرمی این ساختمان چیزی فراتر از جنبه زیبایی شناختی آن است، زیرا به عنوان یک آسمان خراش بیشتر از بتن ساخته شده یا فولاد. زیرا طبقات بالاتر باید سبک تر باشند. ازآنجایی که خبری از مواد پیشرفته در فرایند ساخت نبود، بنابراین از بتن برای ساخت آن استفاده شد چون در هر حال، درصورت نداشتن یک پایه قوی و محکم نمی توان برجی باریک و بلند روی آن ساخت.

اگر تا خاتمه جنگ کره نگاهی به تاریخچه ساخت ساختمان ها بیاندازید، متوجه می شوید که بیشتر ساختمان ها بتنی هستند، زیرا کره ای ها با این ماده آشنایی کامل دارند و فناوری رد و بدل شده میان شوروی یا ایالات کمونیست براساس بتن است.

براساس نظر برخی معماران هتل رویانگ شبیه به یک کوه است نه هرم، زیرا کوه ها جایگاه مهمی در سمبل شناسی کشور ایفا می کنند. با نگاهی به زندگی نامه پدر کیم جونگ اون یعنی کیم جون دوم می توان گفت که او در یک کمپ نظامی در کوه پیکتو متولد شده بود که بلندترین کوه در کره است و در نشان ملی کره نیز دیده می گردد.

به گفته چو، یکی از معماران شناخته شده کره ای: این ساختمان بسیار نمادین است، اما مکان قرارگیری آن مهم است. این ساختمان را می توان نوعی اوبلیسک (ستون هرمی شکل سنگی) دانست. اگر به یاد اوبلیسک میدان سنت پیتر در روم افتاده اید، باید بگویم که آن ساختمان باوجود نمادی که در بردارد، یک چراغ هم محسوب می گردد. رویانگ هم همین طور اما ازنظر سمبول تعریف دقیق تری دارد.ّ

آغاز دوم

در سال 2008 پس از 16 سال توقف، مجدداً ساخت پروژه توسط یک شرکت مصری که متصدی راه اندازی شبکه 3G کره شاقتصادی بود، به صورت غیرمنتظره ای آغاز شد.

جرثقیلی که حدود دو دهه در بالای ساختمان قرار داشت را برداشتند. پنجره ها و پنل های فلزی با هزینه 180 میلیون دلار توسط کارگران بر روی سازه بتنی نصب شد تا ظاهری براق به آن ببخشد. پروژه در سال 2011 کامل شد تا بلکه به زودی افتتاح گردد. در اواخر سال 2012 گروه هتل های لوکس آلمانی کمپینسکی گفت که رویانگ تا اواسط 2013 تحت مدیریت این گروه افتتاح خواهد شد اما بعد از چند ماه گفت که این کار در حال حاضر امکان پذیر نیست.

حالا شایعاتی که درباره عدم قوی بودن تکنیک های ساخت شکل گرفته بود بار دیگر قوت گرفت. در سال 2014 یک ساختمان 23 طبقه در پیونگ یانگ به خاطر عدم ساخت مناسب فروریخت.

به گفته چو: ساختمان از بیرون خوب به نظر می رسد، گرچه داخل ساختمان داستان دیگری دارد. از آنجایی که ساختمان از بتن ساخته شده، نصب سیستم های تهویه که در دهه 1980 پایه ریزی شده بود و همچنین سیم کشی ساختمان زمان بسیار زیادی می برد. این کارها درصورت فولادی بودن سازه آسان تر پیش می رود.

عکاسانی که در سال 2012 از داخل ساختمان عکاسی کرده بودند گفتند که کار بسیار کمی در داخل انجام شده است.سیمون کوکرل عکاس جزء معدود خارجی هایی است که وارد این هتل شده است. او در مصاحبه ای گفت: آن روز به عنوان کادوی تولد من برنامه ریزی شده بود. در ابتدا مدیر پروژه با ویدئویی متعلق به مدت ها قبل نزد ما آمد. سپس به قسمت لابی رفتیم که تماماً از بتن ساخته شده بود. سپس با یک آسانسور به طبقه 99ام رفتیم. زمان زیادی برد، زیرا سرویس آسانسور بسیار قدیمی بود. در بالای ساختمان چند عکس گرفتیم و سپس به لابی بازگشتیم.

آینده ای روشن تر؟

با نصب نورهای LED در سال 2018 ساختمان تبدیل به بزرگ ترین ساختمان نوری شهر شد. در یک برنامه 4 دقیقه ای، تاریخچه کره شاقتصادی و برخی فعالیت های سیاسی این کشور پخش می گردد و پرچم کشور نیز در بالای آن قرار گرفته است.

در سال های اخیر کارهای زیادی حول و حوش هتل انجام شده و هرکسی می تواند در حوالی آن قدم بزند اما اجازه ورود به داخل ساختمان را ندارد. در ژوئن 2018 نشان دیگری به ساختمان افزوده شد، هتل رویانگ که به زبان کره ای و انگلیسی نوشته شده بود.

اما سؤال اینجاست که آیا این هتل اصلاً افتتاح خواهد شد؟ نمی توان گفت، زیرا از آنجایی که ساختمان با شیشه پوشیده شده، داخل آن مشخص نیست. شکی نیست که اتفاقاتی در داخل آن در جریان است. شاید بخشی از قسمت های آن افتتاح گردد اما نه تمامی مجموعه. هتل رویانگ دیگر بزرگ ترین و بلندترین ساختمان این دو کره نیست، برج جهانی لوت در سئول که در سال 2017 تکمیل شد حدود 800 فوت از آن بلندتر است. اما این هتل همچنان بلندترین هتل در کره شاقتصادی است. بااینکه تعداد برج های قابل سکونت این کشور در سال های اخیر بیشتر شده، اما ارتفاع این برج ها هنوز به هتل رویانگ نرسیده است.

سال هاست که دولت برای فرار از خجالت زدگی سعی در زنده نگه داشتن ساختمان کرده اما نصب نورهای LED خبر از برنامه هایی در آینده می دهد.