20 فیلم جنجال برانگیز که تماشاگران و منتقدان را مقابل هم قرار دادند
به گزارش وبلاگ عکس، در این مقاله با 20 فیلم جنجال برانگیز آشنا می شوید که نظرات متناقضی را برانگیختند و بین منتقدان و تماشاگران دودستگی ایجاد کردند.
با اینکه جزئیات داستانی فیلم پیر (Old) ام. نایت شیامالان تا زمان اکرانش پنهان نگاه داشته شده بود، ولی یک چیز درباره این اثر تازه کارگردان نام آشنا قطعی بود؛ همه می دانستیم که این فیلم قرار است بین منتقدان و مخاطبان دودستگی ایجاد کند. تقریبا هر فیلمی که شیامالان ساخته با چنین شرایطی روبه رو بوده. آیا شیامالان بیشتر از کارگردان های هم نسل خودش از این دودستگی ها ایجاد کرده؟ این جای بحث دارد. ولی او در کنار کارگردان هایی مثل کریستوفر نولان، نیکلاس ویندینگ رفن، دارن آرونوفسکی و خیلی های دیگر قرار می گیرد که با یکسری از فیلم هایشان نظرات متناقضی برانگیختند.
چه طرفدار شیامالان باشید چه از او متنفر باشید، او از کارگردان هایی است که هر از گاهی هیجانی دلچسب به سینما تزریق می کند. فیلمی مثل پیر که دیدنگرانش به آن یا 5 ستاره کامل می دهند یا صفر مجذوب کننده تر و کنجاوی برانگیزتر از فیلمی است که تعداد زیادی امتیاز میانه می گیرد.
1. پیر (Old)
- محصول: 2021
- کارگردان: ام. نایت شیامالان
- بازیگران: گائل گارسیا برنال، توماسین مکنزی، الکس وولف
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 6 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 50%
ام. نایت شیامالان که به نام یکی از جنجال برانگیزترین فیلم سازان معاصر شناخته می گردد با فیلم تازهش هم به جهت قبلی ادامه داد. هیچ کدام از فیلم های 2021 مقدار پیر این چنین دودستگی عمیقی ایجاد نکرده بود. داستان درباره خانواده ای است که برای تعطیلات به جزیره ای عجیب می فرایند که سن آن ها را به شکلی غیرطبیعی و سریع بالا می برد و یکی یکی اسیر پیری می شوند.
منتقدان هنوز به اتفاق نظر نرسیده اند که آیا ام. نایت شیامالان با این فیلمش بهترین اثرش را ساخته یا بدترین ساخته کارنامه اش است. پیتر برادشاو منتقد گاردین به فیلم پیر 5 ستاره داده و آن را تلاشی درجه یک از ام . نایت شیامایان نامیده و گفته فیلم به شکلی هوشمندانه بین عناصر جدی و مسخره در نوسان است. اما از سوی دیگر منتقدان دیگری مثل ریچارد روپر از شیکاگو سان تایمز از فیلم به خاطر نقش آفرینی های تخت و بی حس و دیالوگ های فاجعه بار انتقاد کرده است.
دیوید ارلیک از منتقدان باسابقه ایندی وایر هم نظر مثبتی نسبت به فیلم نداشته و از ام نایت شیامالان انتقاد کرده که هرگز نتوانسته است راهی پیدا کند تا از ایده های هیجان انگیز و مجذوب کنندهش فراتر برود و آن ها را به قصه ای پرکشش تبدیل کند. از نظر ارلیک پیر یک فیلم مسخره است و تقلید دسته دومی از تریلرهای روان شناختی پرتعلیقی به تعداد میرود که شیامالان به خاطرش معروف شده بود.
2. مادر! (!Mother)
- محصول: 2017
- کارگردان: دارن آرونوفسکی
- بازیگران: جنیفر لارنس، خاویر باردم، اد هریس
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 6.6 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 68%
وقتی این فیلم جنجال برانگیز دارن آرونوفسکی برای اولین بار در جشنواره ونیز سال 2017 به نمایش در آمد و چند هفته بعد اکرانش شروع شد، به نظر می رسید هیچ کس نمی تواند بر سر آن به نظر و توافق تعیینی برسد. هواداران فیلم آن را یکی از جسورانه ترین و جاه طلبانه ترین دستاوردهای سینمایی این کارگردان می دانستند (هم به خاطر سبک بصری عجیبش که بیشتر روی نماهای بسته تمرکز داشت و هم به خاطر روایت غیرمتعارفی که پر بود از استعاره و نماد و تمثیل) ولی مخالفان فیلم اعتقاد داشتند که آرونوفسکی زیاده روی کرده و فیلم غیرقابل تحملی ساخته.
مادر! در گیشه شکست بدی خورد و از سایت CinemaScore نمره F و خیلی پایین گرفت. خیلی ها به خاطر نمایش تصاویر پر از خشونت علیه شخصیت جنیفر لارنس از فیلم انتقاد کردند. ولی از سویی دیگر ایندی وایر به فیلم امتیاز A منفی داد و آن را یک تمثیل سینمایی غنی نامید که اتمسفری کابوس وار دارد و تعدادی از تأثیرگذارترین صحنه های سینمایی را در خودش جای داده است.
3. چشمه (The Fountain)
- محصول: 2006
- کارگردان: دارن آرونوفسکی
- بازیگران: هیو جکمن، ریچل وایز، الن برستین
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.2 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 52%
دارن آرونوفسکی همیشه برای استودیوها دردسر ایجاد می کند. بعد از اینکه استودیو برادران وارنر جواب رد به او داد و نگذاشت چشمه را آن طور که می خواست و با بودجه 75 میلیون دلاری بسازد، آرونوفسکی فیلم نامه را بازنویسی کرد و داستانش را به شکلی در آورد که بتواند آن را با 35 میلیون دلار بسازد. وقتی داستانی حماسی و عظیم را به اجبار اینقدر محدود و کوچک کنید قاعدتا نتیجه اش جنجالی خواهد بود.
منتقد The Independent درباره فیلم نوشت: جاه طلبانه است؟ صد در صد. ولی همزمان یک بلاهت عظیم و تمام عیار و پرسروصداست. منتقد Sight & Sound هم نوشت کمتر فیلمی را به خاطر دارم که می خواسته داستانی شخصی و عمیق روایت کند ولی این چنین دچار سو تفاهم گردد و از جهات بسیاری راهش را اشتباه برود. منتقد گاردین از این هم فراتر رفت و بی رحمانه تر نوشت: بی حسی غریبی در فیلم جریان دارد و انگار همه جایش گرد مرگ پاشیده اند. چشمه زیاد از حد خودش را جدی می گیرد و می خواهد به زور احساسات ما را برانگیخته کند و به خاطر همین دیدنیش هر دقیقه که جلوتر می رود سخت تر و سخت تر می گردد.
با این حال هواداران چشمه حسابی پشت آن ایستادند. گلن کنی از Premiere Magazine چهار ستاره به چشمه داد و نوشت: اگر یک عشق فیلم باشید که از نمایش داستان های کلیشه ای و تکراری خسته شده و دلش می خواهد تجربه ای تازه داشته باشد، حتما باید چشمه را ببینید. خیلی زود هم باید ببینیدش. امپایر هم چهار ستاره به فیلم داد و آن را یک حماسه جمع وجور پیچیده و چشم نواز نامید که دو ستاره اصلیش نقش آفرینی های شگفت انگیزی داشته اند.
4. برونو (Brüno)
- محصول: 2009
- کارگردان: لری چارلز
- بازیگران: ساشا بارون کوهن، جاش مه یرز، گوستاف هامارستن
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 5.8 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 67%
ساشا بارون کوهن با فیلم بورات یک کمدی منحصربه فرد و شدیدا خنده دار به مردم جهان معرفی کرد و شاید به خاطر همین بود که انتظارها از برونو بالا رفت. به ازای هر نقدی که آن را یک فیلم بدون شک خنده دار بامزه می نامید، دو نقد می دیدیم که برونو را می کوبیدند و می گفتند که به نظرشان ایده های ساشا بارون کوهن ته کشیده و تکنیک های خنده گرفتن او که با ایجاد شوک و موقعیت های دور از فکر کار می کرد دیگر جواب نمی دهد.
میک لاسل از سان فرانسیسکو کرونیکل درباره اش نوشت: ایده های بد به لحظات خوب فیلم می چربد و بیشتر از اینکه به موقعیت های کمدی آن بخندیم دچار خجالت می شویم. برونو اثری ناامیدکننده از ساشا بارون کوهن است.
ولی از سوی دیگر منتقد نیویورک پست فیلم را ستود و نوشت: برونو از همه کمدی هایی که الان روی پرده هستند خنده دارتر و بامزه تر است و حسابی از خنده روده برتان می کند. دیترویت نیوز هم درباره فیلم نظر مثبتی داشت: فیلمی جسور و دیوانه وار که لحظه به لحظه خنده دارتر می گردد. برونو هم نقدهای تندوتیز اجتماعی دارد و هم نبوغ ساشا بارون کوهن را در خلق موقعیت های کمدی پست مدرن نشان می دهد.
5. واچ مِن (Watchmen)
- محصول: 2009
- کارگردان: زک اسنایدر
- بازیگران: مالین اکرمن، پاتریک ویلسون، جفری دین مورگان
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.6 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 65%
زک اسنایدر رابطه پیچیده ای با منتقدان و دیدنگران دارد. یکی در میان فیلم هایش یا منفور می گردد یا محبوب و در این میان کفه ترازو بیشتر سمت نظر مثبت دیدنگران می چربد تا منتقدان. ولی وقتی فیلم واچ من آمد نظر منتقدان به معنای واقعی کلمه دچار دودستگی شد. راجر ایبرت چهار ستاره به فیلم داد و آن را تلاشی جاه طلبانه و جسورانه نامید که ژانر ابرقهرمانی را از قید وبندهای همیشگی رها می کرد.
به گفته ایبرت واچ من فیلمی درگیرکننده است که با صدا، تصویر و شخصیت هایش تجربه بصری عجیبی خلق کرده که با دیدنیش حس می کنید دارید یک کمیک بوک را ورق می زنید. به نظر می رسد قدرت و تأثیرگذاری اصلی واچ من به حکایت های درونش برمی گردد. فیلم خیلی خودش را درگیر قصه و روایت نکرده و بیشتر قصدش این است که جهانی را به تصویر بکشد که در آن آدم ها امیدشان را از دست داده اند و رو به فروپاشی است.
ولی خیلی از منتقدها معتقد بودند که رویکرد زک اسنایدر نسبت به فیلم و موضوعش افراطی بود و حس می کردند دیدنیش کار راحتی نیست. وال استریت ژورنال فیلم را نقد کرد و نوشت: ریتم فیلم کند و کسالت بار است، خشونتی که نمایش می دهد آزاردهنده به نظر می رسد، اسطوره هایش تلخ و غیرمجذوب کننده اند. همه چیز انگار اغراق شده و الکی پر زرق و برق است.
واشنگتن پست هم نظر مثبتی به فیلم نداشت: باعث ناراحتی است که بگوییم، ولی اقتباس مورد انتظار از یکی از تحسین شده ترین رمان های گرافیکی جهان یک فیلم طولانی و بی حس است که زیر بار علاقه سازنده اش به منبع اقتباس غرق می گردد.
6. مشاور (The Counselor)
- محصول: 2013
- کارگردان: ریدلی اسکات
- بازیگران: مایکل فسبندر، خاویر باردم، کامرون دیاز
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 5.3 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 33%
با وجود اکران در فصل اسکار و گروه بازیگران پرستاره (از برد پیت و خاویر باردم تا پنه لوپه کروز و کامرون دیاز) و فیلم نامه ای از رمان نویس تحسین شده یعنی کورمک مک کارتی، خیلی ها فکر می کردن مشاور به کارگردانی ریدلی اسکات یکی از شانس های اصلی اسکار خواهد بود. ولی همچین اتفاقی نیفتاد. فیلم در گیشه حسابی باخت و یکی از فیلم هایی شد که یا از آن متنفر می شوند یا به شدت دوستش دارند.
وسلی موریس یکی از هواداران فیلم بود و درباره اش نوشت: فیلمی کثیف، مجذوب کننده، ابزورد، درگیرکننده و هیجان انگیز که به شکلی دیدنیی تلخی و تاریکی کورمک مک کارتی را با استایل چشم نواز ریدلی اسکات تلفیق می کند.
ولی خیلی از منتقدان حسابی از خجالت فیلم در آمدند. منتقد دیلی تلگراف درباره فیلم می گوید: واقعا ایده بدی برای ساخت یک فیلم بود. استفن ویتی هم نوشت: فیلم آنقدر حوصله سر بر است که حس می کنید یک ساعت بیشتر از چیزی است که واقعا هست و کلی صحنه بی سر و ته دارد که به نتیجه خاصی نمی رسند.
7. فقط خدا می بخشد (Only God Forgives)
- محصول: 2013
- کارگردان: نیکلاس ویندینگ رفن
- بازیگران: رایان گاسلینگ، کریستن سکات توماس، تام برک
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 5.7 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 41%
نیکلاس ویندگین رفن پیش از شیطان نئونی هم با نظرات متناقض و دودستگی های بین منتقدان آشنا شده بود. این کارگردان دانمارکی سرمست پیروزیت ها و تحسین های فیلم رانندگی (Drive) که برایش جایزه بهترین کارگردانی کن را به ارمغان آورد بود و همه انتظار به شدت بالایی از فیلم بعدی او یعنی فقط خدا می بخشد داشتند. یکی از دلایل عظیم این انتظار حضور دوباره ستاره فیلم رانندگی یعنی رایان گاسلینگ بود. دومین همکاری مشترک این دو در کن به نمایش در آمد و خیلی از منتقدها نظر منفی به آن داشتند و می گفتند بیشتر تمرکز فیلم صرف فرم و نمایش های بصری شده و کارگردان توجهی به قصه و داستان نداشته است.
اصرار رفن بر نمایش خشونت عریان و آزاردهنده هم به مذاق خیلی از دیدنگران خوش نیامد و خیلی ها آن را زننده دانستند. وسلی موریس درباره فیلم گفت: فقط خدا می بخشد شبیه یک بازی کامپیوتری است که بعد و عمق زیادی ندارد و امتیاز D به آن داد. اریک کن از ایندی وایر هم نوشت که با دیدن فقط خدا می بخشد متوجه می شویم این سبک بازی رایان گاسلینگ دیگر کهنه شده و در این فیلم جواب نمی دهد.
با این حال Little White Lies به فیلم فقط خدا می بخشد 5 ستاره داد و آن را نمونه درجه یک از روانشناسی شخصیت نامید. شیکاگو سان تایمز هم گفت این فیلم یکی از شوکه کننده ترین و بهترین فیلم های سال است. امپایر هم رویکرد تجربی و شجاعانه ی رفن را ستود و 5 ستاره به فیلم داد.
8. به سوی شگفتی (To The Wonder)
- محصول: 2012
- کارگردان: ترنس مالیک
- بازیگران: بن افلک، ریچل مک آدامز، خاویر باردم
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 5.9 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 47%
ترنس مالیک سال 2011 با فیلم درخت زندگی (The Tree of Life) نخل طلای کن را گرفت و برای همین وقتی سال بعد خیلی زود بازگشت و فیلم دیگری ساخت انتظارها از او خیلی بالا بود. حضور بن افلک و ریچل مک آدامز در فیلم دیدنگران را هیجان زده کرده بود و خیلی ها دوست داشتند این فیلم را زودتر ببینند. ولی تعیین شد که به سوی شگفتی حتی از درخت زندگی هم جنجال برانگیزتر است و نظرهای متناقضی ایجاده کرده.
خیلی از منتقدها حس می کردند این فیلم گامی رو به عقب برای ترنس مالیک است و از سوی دیگر بعضی منتقدها فیلم را ستودند چون روایت آزاد و بداهه و سیال درخت زندگی را به سطحی بالاتر می برد. مایکل فیلیپس با دادن سه ستاره درباره فیلم گفت: در به سوی شگفتی ترنس مالیک روایت بصری خودش را ادامه می دهد. نوعی روایت که بیشتر به موسیقی شبیه است تا سینما و فیلم.
ولی این مدل روایت و سبک بصری برای عده ای جالب به نظر نمی رسید. جان اندرسون درباره فیلم نوشت: به سوی شگفتی شبیه یک تریلر و آنونس طولانی است. اگرچه بعضی ها ممکن است آن را با یک تبلیغ پرخرج برای عطر و ادکلن اشتباه بگیرند.
9. جنگ ستارگان: آخرین جدای (Star Wars: The Last Jedi)
- محصول: 2017
- کارگردان: رایان جانسون
- بازیگران: دیزی ریدلی، آدام درایور، مارک همیل
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 91%
احتمالا جنجالی ترین فیلم قرن 21 جنگ ستارگان: آخرین جدای است که یکی از عظیمترین دودستگی ها را ایجاد کرد. دنباله ای که رایان جانسون ساخت هواداران زیادی را عصبانی کرد و تمام ایده ها را به نحوی جلو برد که کسی انتظارش را نداشت و با خیلی از خط های داستانی در تضاد بود.
خیلی از منتقدها از این تصمیمات جسورانه هیجان زده بودند ولی بخش عظیمی از هواداران جنگ ستارگان به شدت از فیلم آخر متنفر شدند و ناامیدی اشان را نسبت به آینده این فرنچایز که به دست غولی مثل دیزنی افتاده بود اعلام کردند. منتقد ایندی وایر به آخرین جدای نمره A منفی داد و گفت احتمالا رضایت بخش ترین جنگ ستارگان است که طی این چند دهه ساخته شده. به گفته او با هدایت هوشمندانه و هنرمندانه رایان جانسون، آخرین جدای پیروز شده محدودیت های تجاری و استودیویی را برای اهداف خودش به کار بگیرد و روایتی مجذوب کننده خلق کند.
10. هشت نفرت انگیز (The Hateful Eight)
- محصول: 2015
- کارگردان: کوئنتین تارانتینو
- بازیگران: ساموئل ال. جکسون، کرت راسل، تیم راث
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.8 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 74%
هشت نفرت انگیز از همان ابتدا با سختی های زیادی روبرو بود و دیدنگران و منتقدان زیادی از آن توقع بالایی داشتند. جنگوی زنجیرگسسته (Django Unchained) با فروش 426 میلیون دلاری و اسکار بهترین فیلم نامه و بهترین بازیگر مکمل تبدیل به یکی از پیروز ترین فیلم های تارانتینو تا آن روز شده بود و خیلی ها از خودشان می پرسیدند آیا هشت نفرت انگیز می تواند سیر رکوردشکنی های او را ادامه دهد یا نه.
درام وسترن پردیالوگی که تارانتینو ساخت یکی از تفرقه برانگیزترین فیلم های این کارگردان به تعداد میرود. دونالد کلارک از آیریش تایمز طرفدار فیلم نبود و درباره اش نوشت: چقدر حیف که این فیلم انسجام روایی ندارد و شخصیت هایش به هم چفت نمی شوند. چقدر حیف که بیشتر دقایقش خسته کننده است. ولی این ریتم بسیار کند فیلم هوادارانی هم داشت. منتقد Financial Times درباره آن نوشت: تارانتینو به سبک فیلم اولش بازگشته؛ چندین شخصیت رنگارنگ و مجذوب کننده، یک مکان ثابت، خون وخون ریزی و خیانت. ولی این بار جوری صحنه را چیده که دلمان می خواهد بارها دیدنیش کنیم.
11. وحشی ها (Savages)
- محصول: 2012
- کارگردان: اولیور استون
- بازیگران: بلیک لایولی، آرون تیلور جانسون، جان تراولتا
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 6.5 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 50%
فیلمی سطحی و ناامیدکننده که خیلی زود فراموشش می کنیم. این حرفی است که منتقد Little White Lies درباره فیلم جنایی اولیور استون یعنی وحشی ها زد. پیتر برادشاو از گاردین هم به فیلم یک ستاره داد و درباره اش نوشت: بدترین وجوه سبک کارگردانی اولیور استون در اینجا جمع شده. همه چیز اغراق شده است و برای خودنمایی جلو دوربین آمده. اگر فیلم خودش را اینقدر جدی نمی گرفت و کمی شوخی چاشنی کارش می کرد می شد تحملش کرد. ولی استون قصد نداشته هیچ چیز دلپذیری در این فیلمش بگنجاند.
دیلی تلگراف هم با دادن یک ستاره به فیلم نوشت: استون کاری کرده تا حتی بدترین و مسخره ترین فیلم های تونی اسکات در مقایسه با وحشی ها شاهکار به نظر برسند. فیلم کامنت از معدود مجله هایی بود که نسبت به وحشی ها نظر مثبتی داشت: فیلمی آشکارا تکان دهنده و پرانرژی که یک تراژدی تلخ درونش پنهان کرده.
12. بین ستاره ای (Interstellar)
- محصول: 2014
- کارگردان: کریستوفر نولان
- بازیگران: متیو مک کانهی، آن هاتاوی، جسیکا چستین
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 8.6 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 72٪
کریستوفر نولان معمولا با فیلم هایش دودستگی ایجاد می کند ولی بین ستاره ای جوری بین منتقدان تفرقه انداخت که تا پیش از آن سابقه نداشت. شکی نیست که نولان در بین ستاره ای از نظر تکنیکی و بصری پیشرفت های چشم گیری کرده بود و صحنه هایی بدیع خلق می کرد، ولی تصمیمش مبنی بر اینکه بیشتر به مایه های احساسی داستان بها دهد جنجال آفرید. دیدنگران و منتقدان نسبت به این تصمیم نولان بازخوردهای متناقضی داشتند و بحث ها و جنجال هایی که سر پایان احساسی فیلم در گرفت حتی از تلقین (Inception) هم بیشتر شد. اریک کن منتقد ایندی وایر اما از این تصمیم غیرمنتظره نولان استقبال کرد و آن را تصمیمی هوشمندانه و احساسی که تا کنون نظیرش را ندیده بودیم نامید.
کن در ادامه نوشت: فیلم های کریستوفر نولان معمولا بیشتر هوشمندانه اند تا احساسی. ولی بین ستاره ای این الگو را به هم می زند. فیلمی حقیقتا تأثیرگذار درباره بهایی که برای کشف و بقا می پردازیم. نولان در این فیلم علمی تخیلی به همان مقدار که برای سفر حماسی و ادیسه وار شخصیت هایش وقت گذاشته حواسش به بار احساسی و روانی قصه هم بوده. نتیحه بلاک باستری شده که دو بخش واقعا قدرتمند دارد و نظیرش را در فیلم دیگری نمی بینیم. همه چیزش عالی و بی نقص نیست ولی با مهارت چیده شده و به مخاطب حسی از رضایت می دهد.
13. خانه ای که جک ساخت (The House That Jack Built)
- محصول: 2018
- کارگردان: لارس فون تریه
- بازیگران: مت دیلون، اوما تورمن، برونو گانز
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 6.8 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 60%
طبق گزارش هایی که از جشنواره فیلم کن 2018 منتشر شد بیشتر از 100 نفر وسط اکران فیلم خانه ای که جک ساخت لارس فون تریه از سالن بیرون رفتند. گزارش هایی که اغراق آمیز بودند و بیشتر جو رسانه ای ایجاد می کردند. ولی دودستگی و تفرقه بین منتقدان واقعی بود. لارس فون تریه هیچ وقت فیلم های آسان و ساده ای نساخته و همان طور که همه انتظار داشتند، فیلم تازه او که درباره یک قاتل سریالی بود هم نظرهای متفاوت و متناقضی به وجود آورد.
این فیلم فون تریه خشونت را واضح به تصویر می کشد و برای کسانی که روحیه حساسی دارند توصیه نمی گردد. فون تریه ایده عجیبی را به کار بسته و سعی کرده خلاقیت های هنری را از زاویه دید یک جانی روانی ببیند، یک قاتل سریالی که برای الهام گرفتن و به جوش آمدن ذوق هنریش به جنایت روی آورده. منتقد ایندی وایر که بعد از دیدنی فیلم در جشنواره کن حسابی تحت تأثیر قرار گرفته بود به آن نمره A منفی داد و گفت که ترسناک ترین، آزاردهنده ترین و احتمالا درخشان ترین اثر این کارگردان است: خانه ای که جک ساخت بیننده را به جهانی فکری یک آدم روان پریش می برد. تجربه ای وحشتناک و آزاردهنده که در جاهایی هم طعنه هایی به جهانی مدرن و نحوه ارائه آثار هنری می زند. فون تریه در لحظات کلیدی فیلمش تلاش عجیبی خرج کرده تا حس ناخوشایندی به بیننده منتقل کند.
14. شیطان نئونی (The Neon Demon)
- محصول: 6.2 از 10
- کارگردان: نیکلاس ویندینگ رفن
- بازیگران: ال فنینگ، ابی لی کرشاو، جنا مالون
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 6.2 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 59%
این فیلم عجیب و غریب نیکلاس ویندینگ رفن با بازی ال فنینگ که رگه های ترسناک هم دارد بعد از اولین اکرانش در جشنواره کن سال 2016 حسابی بین منتقدان و دیدنگران دودستگی ایجاد کرد. در همان جشنواره عده ای فیلم را ستودند و برایش دست زدند و عده ای هم سالن نمایشش را به اعتراض ترک کردند.
اریک کن منتقد ایندی وایر به فیلم امتیاز B منفی داد و گفت خیلی اثر عمیقی نیست و مرزهای سینما را جابه جا نمی کند، ولی پیداست می خواسته اند کار تازهی انجام دهند و تجربه نادری رقم بزنند. از سوی دیگر منتقدی که حسابی از فیلم عصبانی بود درباره اش گفت: یک کپی دست چندم از لولیتا که هیچ بعد و عمقی ندارد و ریتم کندش کشنده است و شبیه موزیک ویدئوهای دهه 90 میلادی ساخته شده.
با این حال Little White Lies به فیلم 5 ستاره داد و آن را کابوسی سحرانگیز که بیننده را محو خودش می کند نامید که نقش آفرینی درجه یک ال فنینگ آن را به سطحی فراتر می برد. در ادامه این نقد می خوانیم: شیطان نئونی نتیجه افکاری است که نیکلاس ویندینگ رفن طی یک دهه درون فکرش جمع کرده، افکاری درباره ذات پلید و تاریک بشر که فقط خرابی و ویرانی و فساد به بار می آورد. شیطان نئونی همچون آینه ای است که روی جامعه مدرن گرفته شده تا سیاهی و پلیدی خودش را در آن ببیند.
15. تعطیلات بهاری (Spring Breakers)
- محصول: 2012
- کارگردان: هارمونی کورین
- بازیگران: سلنا گومز، ونسا هاجنز، اشلی بنسون
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 5.3 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 67%
هارمونی کورین استاد ساختن جنجال و سر و صداست، برای همین تعجبی نداشت که تعطیلات بهاری بین منتقدان دودستگی ایجاد کرد. گاردین نقدی منفی راجع به فیلم نوشت و گفت: تعطیلات بهاری نه تنها فیلم فاجعه باری است، بلکه تعدادی از بدترین و مخرب ترین فرهنگ ها را عادی سزی می کند. نیویورک پست و USA Today هم از خجالت فیلم در آمدند و the Associated Press هم موقعیت های آن را تکراری و زننده نامید.
ولی فیلم کورین هوادارانی هم داشت، تعیین ترینشان مانولا دارگیس از نیویورک تایمز بود که تعطیلات بهاری را یکی از 50 فیلم برتر دهه 2010 نامید. اریک کون از ایندی وایر هم درباره فیلم نوشت: تعطیلات بهاری ترکیب غریب و منحصربه فردی از حس وحال کارتونی و ناتورالیسم به وجود آورده. بازیگرانی در آن می بینیم که بیشترا به خاطر همکاری هایشان با دیزنی معروف شده اند (سلنا گومز و ونسا هاجنز هیچ گاه در چنین پروژه پرریسکی حاضر نشده بودند) و صحنه هایی در آن می بینیم که شبیه مستند است و به شدت واقعی به نظر می رسد. یکی از بهترین فیلم هایی است که درباره پارتی ها و گشت وگذارهای جوانان ساخته شده و بخشی از پیروزیتش مدیون رویکرد کارگردان است. چرا که به جای نگاه از بالا به پایین و انتقادی به فرهنگ جاری بین جوان ها، با آن همدردی کرده و نگاهی همدلی برانگیز به قضیه داشته است.
16. ابر اطلس (Cloud Atlas)
- محصول: 2012
- کارگردان: لیلی و لانا واچوفسکی، تام تیکور
- بازیگران: تام هنکس، هالی بری، هوگو ویوینگ
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.4 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 66%
واچوفسکی ها هم فیلم هایی ساخته اند که بلافاصله محبوب شدند و هواداران سرسخت پیدا کردند (مثل ماتریکس) و هم فیلم هایی روانه سینماها کرده اند که همه از آن متنفر شدند (صعود ژوپیتر). بعضی از فیلم هایشان هم در ابتدا نظرهای منفی گرفتند و بعدا محبوب تر شدند (مثل دنباله های ماتریکس یا فیلم اسپید ریسر). ابر اطلس اما شرایطش متفاوت بود.
این فیلم که تفرقه برانگیزترین اثر واچوفسکی ها بود اثری جاه طلبانه به حساب می آمد که نظرهای واقعا متنقاضی برانگیخت. عده ای آن را یک شاهکار جسورانه می دانستند و عده ای هم معتقد بودند فیلم فاجعه تمام عیار و مضحک است. نظرها درباره ابر اطلس به حدی دوپاره بود که خیلی ها آن را جنجالی ترین فیلم سال دانستند که دوقطبی های شدیدی بین دیدنگرانش ایجاد می کرد.
اریک کن از ایندی وایر فیلم را یک اثر مسحورکننده نامید و آن را به خاطر نوآوری های تکنیکی و بصری ستود. کن نوشت: دیدنی ابر اطلس برای هواداران واچوفسکی ها ضروری است. با وجود تمام مسائل حاشیه ای که روی فیلم سایه انداخته، نمی توان منکر جاه طلبی ها و تصمیمات شجاعانه سازندگانش شد.
17. مأمور خرید شخصی (Personal Shopper)
- محصول: 2016
- کارگردان: اولیویه آسایاس
- بازیگران: کریستن استوارت، لارس ایدینگر، سیگرید بوعزیز
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 6.1 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 81%
هر کسی که مأمور خرید شخصی به کارگردانی اولیویه آسایاس را پیش از اکران عمومیش دیده بود می دانست که این فیلم قرار است بین دیدنگران دودستگی ایجاد کند. در تبلیغات فیلم از آن به نام یک داستان معمایی درباره ارواح یاد می شد که احتمالا لحظات ترسناکی هم دارد. ولی در واقع فیلم یک اثر کُند و با ریتم پایین است که به شرایط روحی و روانی آدم ها حین سوگواری می پردازد.
اولین نمایش فیلم در جشنواره کن با تشویق ایستاده دیدنگران همراه بود، چند ساعت بعد خبرهایی درز کرد مبنی بر اینکه مردم فیلم را در حین جلسه مطبوعاتی هو کردند. منتقد ایندی وایر همکاری آسایاس با کریستن استوارت را ستود و نوشت: مأمور شخصی خرید جهانی کاملا قابل درک خلق می کند که ترس و هراسی عمیق درونش جریان دارد. آسایاس به همین بسنده نکرده و با عمیق شدن در داستانش بیننده را به دل این ترس و وحشت می برد تا دلایل شکل گیری این اتمسفر را بفهمد. اینکه اغلب دیدنگران تمایلی به دست وپنجه نرم کردن با این فیلم ندارند نشان دهنده فرهنگ غلطی است که روی سینمادوستان سایه انداخته، اینکه از هر چیز متفاوتی می ترسند و به آن واکنش منفی نشان می دهند.
18. شوالیه تاریکی برمی خیزد (The Dark Knight Rises)
- محصول: 2012
- کارگردان: کریستوفر نولان
- بازیگران: کریستین بیل، آن هاتاوی، تام هاردی
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 8.4 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 87%
شوالیه تاریکی اثر جریان ساز و مهمی بود و فیلم های ابرقهرمانی را برای همیشه عوض کرد، برای همین انتظار می رفت که فیلم بعدی این مجموعه با بازخوردهای متناقضی روبرو گردد و عده زیادی حس کنند انتظارهایشان برآورده نشده است. شوالیه تاریکی برمی خیزد چهار سال بعد از شوالیه تاریکی اکران شد و دیدنگران و منتقدان نظرهای متفاوتی درباره اش داشتند. مهارت های کارگردانی نولان در خلق تصاویر باشکوه و نماهای آی مکس خیره کننده همچنان دست نخورده به جای مانده بود و شکی در تأثیرگذاری اشان نبود، ولی داستان شلخته و زیادی شلوغ فیلم باعث شد تا عده زیادی از هواداران از پایان بندی ماجرای ابرقهرمان محبوبشان راضی نباشند.
البته همچنان هواداران کله شق و عصبانی نولان وجود داشتند که نسبت به هر نقد منفی واکنش های تعصبی نشان می دادند. یکی از نقدهای منفی که به دست کریستی لمیر نوشته شده بود به قدری هواداران نولان را عصبانی کرد که عده ای او را تهدید به مرگ کردند. منتقد ایندی وایر اما رویکرد مثبتی به فیلم داشت و گفت که از نظرش نولان پیروز شده سه گانه اش را به یک پایان رضایت بخش برساند.
این منتقد در ادامه نوشت: فیلم تازه نولان از همان ریتم و سبک قبلی پیروی می کند و حتی در جاهایی که داستان لنگ می زند و مشکلش به چشم می آید، می تواند از نظر بصری و حسی بیننده را درگیر کند. نولان بار دیگر تصویری قدرتمند و تأثیرگذار از بتمن به نمایش گذاشته که تکان دهنده و درخشان است و تا آخرین دقایقش هم با تنش و تعلیق و هیجان پر شده.
19. پرومتئوس (Prometheus)
- محصول: 2012
- کارگردان: ریدلی اسکات
- بازیگران: مایکل فسبندر، نومی ریپیس، شارلیز ترون
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 73%
آیا ریدلی اسکات با ساختن پرومتئوس فرنچایز بیگانه (Alien) را احیا کرد یا همه چیزش را به ویرانی کشید؟ این سؤالی است که هواداران این مجموعه هنوز و بعد از یک دهه از خودشان می پرسند. بازگشت ریدلی اسکات به جهانی بیگانه به خاطر مهارت های کارگردانی و تکنیک های بصری ویژه فیلم تحسین شد، ولی داستانی که روایت می کرد به شدت بین هواداران و منتقدان دعوا راه انداخت. در ازای هر نقد مثبت و 5 ستاره ای که به فیلم می دادند، یک نقد منفی می دیدیم که از اسکات به خاطر خراب کردن خاطرات خوب فیلم اصلی انتقاد می کردند چون معتقد بودند او یک اثر اصیل و ارجینال را تبدیل به یک فیلم بی مایه و تکراری کرده است.
ان هورنادی از واشنگتن پست درباره فیلم نوشت: این فیلم یکنواخت و بی هیجان بیشتر شبیه یک اثر درجه چندم است که از کنار هم قرار گرفتن کلیشه های فیلم های گوناگون ساخته شده. منتقد دیگری هم گفت: فیلم ریدلی اسکات درست مثل ایده خودش است. هما ن طور که نشان می دهد آدم ها از DNA موجوداتی برتر و هوشمندتر خلق شده اند، خود فیلم هم از باقیمانده های یک فیلم به مراتب بهتر و هوشمندانه تر ساخته شده.
20. شکارچیان روح (Ghostbusters)
- محصول: 2016
- کارگردان: پل فیگ
- بازیگران: ملیسا مک کارتی، کریستن ویگ، کیت مک کینون
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 6.7 از 10
- امتیاز راتن تومیتوز: 74%
بازسازی شکارچیان روح که پل فیگ سال 2016 ساخت از همان ابتدا به خاطر حضور بازیگران زن به جای بازیگران مرد آماج انتقادهای زیادی قرار گرفت. جریان تازه ای که موسوم به woke سینمای آمریکا را فرا گرفته بی توجه به کیفیت و داستان و نظر دیدنچیان سعی دارد همه عناوین آشنا و پرطرفدار را با موضوع زنان بازتعریف کند و همیشه هم شکست می خورد، چون بیشتر از روایت یک قصه مجذوب کننده و ساختن یک فیلم خوب به بیانیه صادر کردن علاقه دارند. همین مسأله باعث شد تا هواداران نام محبوب شکارچیان روح نسبت به بازسازی تازه این فیلم با حضور بازیگران زن واکنش منفی نشان دهند و این فیلم یکی از جنجالی ترین اکران های تابستان گردد.
عده زیادی از هواداران فیلم های اصلی قبل از اکران فیلم شروع به نوشتن نقدهای منفی کردند و امتیازهای پایینی به فیلم دادند. کیتی دیپلود که از نویسندگان فیلم بود درباره این قضیه گفت: اصلا حتی قبل از اینکه فیلم ساخته گردد نظرهای منفی درباره اش همه جا پخش شده بود. هنوز فیلمی وجود نداشت و خیلی ها می گفتند بدترین فیلم عمرشان است.
منبع: IndieWire
منبع: دیجیکالا مگ