آیا قهوه و کافئین جذب آهن را کاهش می دهند؟

به گزارش وبلاگ عکس، غذاها و نوشیدنی های حاوی کافئین به یکی از بخش های ثابت بیشتر رژیم های غذایی دنیای مدرن تبدیل شده اند. قهوه در میان محبوب ترین گزینه ها قرار گرفته است. کافئین یک محرک طبیعی است. با این وجود، بعضی ادعا می نمایند که این ماده در جذب بعضی مواد مغذی، مانند آهن، اختلال ایجاد می نماید. در نتیجه، به بعضی افراد توصیه می گردد از مصرف قهوه و کافئین پرهیز نمایند.

آیا قهوه و کافئین جذب آهن را کاهش می دهند؟

آیا قهوه و کافئین مانع جذب آهن می شوند؟

مواد غذایی و نوشیدنی های کافئین دار در بیشتر رژیم های مدرن جزو اصلی رژیم شده اند. قهوه یکی از محبوب ترین نوشیدنی های 80 درصد بزرگسالان آمریکایی است. کافئین یک محرک طبیعی است. با این حال، بعضی ادعا می نمایند که این ماده با جذب مواد مغذی خاص مانند آهن تداخل دارد.

به عنوان یک نتیجه، به بعضی از مردم توصیه شده است از مصرف قهوه و کافئین اجتناب نمایند. در اینجا همه چیز درباره چگونگی تاثیر قهوه و کافئین بر جذب آهن شرح داده شده است.

قهوه و کافئین می توانند مانع جذب آهن شوند

مطالعات متعدد نشان داده است که قهوه و دیگر نوشیدنی های کافئینی می توانند جذب آهن را کاهش دهند.

یک مطالعه نشان داد که نوشیدن یک فنجان قهوه با همبرگر باعث کاهش 39٪ جذب آهن می گردد. نوشیدن چای، با همان وعده غذایی، جذب آهن را به مقدار 64 درصد کاهش می دهد.

مطالعه دیگری نشان داد نوشیدن یک فنجان قهوه فوری با غذای نانی باعث کاهش جذب آهن به مقدار 60-90٪ شد. قهوه یا چای هر چقدر قوی تر باشند، آهن کمتری جذب می گردد.

با این حال، کافئین تنها به عنوان ماده اصلی مهار جذب آهن نیست. در واقع، یک مطالعه نشان داد کافئین تنها حدود 6٪ مانع از جذب آهن غذا می گردد.

با توجه به اینکه این مقدار نسبتا کم است، عوامل دیگر باید باعث کاهش جذب آهن شوند. علاوه بر این، مصرف منظم قهوه هم ممکن است بر مقدار ذخیره سازی آهن اثر بگذارد. یک مطالعه بزرگ نشان داد در میان سالمندان، هر فنجان قهوه در هفته باعث کاهش 1 درصد فریتین می گردد، پروتئینی که سطح ذخیره سازی آهن را نشان می دهد.

با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید اثرات قهوه و کافئین بر جذب آهن به زمان مصرف آن ها بستگی دارد. به عنوان مثال، نوشیدن قهوه یک ساعت قبل از غذا بر جذب آهن تاثیری ندارد.

تاثیر سایر مواد بر جذب آهن

کافئین تنها ماده ای نیست که مانع جذب آهن می گردد. به نظر میرسد پلی فنولهای موجود در قهوه و چای مانع جذب آهن می شوند.

این پلی فنول ها شامل اسید کلروژنیک هستند که عمدتا در قهوه، کاکائو و بعضی از گیاهان یافت می گردد.

بعلاوه، تانن های موجود در چای سیاه و قهوه مانع جذب آهن می شوند. این ترکیبات در هنگام هضم با آهن پیوند می دهند، و جذب آن را سخت تر می نمایند. اثر آنها بر جذب آهن وابسته به دوز است، به این معنی که با افزایش مقدار پلی فنول مواد غذایی و یا نوشیدنی، جذب آهن کاهش می یابد.

در یک مطالعه، نوشیدن نوشیدنی حاوی 20-50 میلی گرم پلی فنول، جذب آهن را از یک غذای نانی تا 50-70 درصد کاهش می دهد.

در همین حال، نوشیدنی هایی حاوی 100-400 میلی گرم پلی فنول جذب آهن را تا 60-90 درصد کاهش می دهند.

مطالعه دیگری نشان داد که مصرف 5 میلی گرم تانن باعث جذب 20٪ آهن شد و 25 میلی گرم تانن آن را به مقدار 67٪ و 100 میلی گرم به 88٪ کاهش می دهد.

تاثیر نوع غذا بر جذب آهن

جذب آهن پیچیده است و تحت تأثیر بسیاری از عوامل رژیمی است. شواهد نشان می دهد نوع غذایی که می خورید تاثیر بیشتری بر جذب آهن نسبت به نوشیدن قهوه یا نوشیدنی های کافئین دار دارد.

انواع خاصی از غذاها جذب آهن را افزایش می دهند، در حالی که دیگران آن را مهار می نمایند. نوع آهن مصرفی هم مهم است. آهن در غذا به دو شکل موجود است. آهن هم و غیرهم است. آهن غیرهم، که به طور عمده در غذاهای گیاهی یافت می گردد، نسبتا ناپایدار است و تحت تأثیر عوامل بسیاری از رژیم غذایی قرار گرفته است. فقط 2 تا 20 درصد آهن غیرهمی جذب می گردد.

در مقابل، آهن هم، که فقط در بافت های حیوانی (گوشت، مرغ و غذاهای دریایی) یافت می گردد، مقدار جذب بسیار بالایی دارد که 15 تا 35 درصد است.

این به این علت است که این آهن سالم جذب شده و تحت تاثیر عوامل دیگر رژیمی قرار نمی گیرد. بنابراین، نوشیدنی های قهوه و کافئین دار بیشتر محتمل است مانع جذب آهن غیر هم از مواد غذایی گیاهی شوند، اما اثر آن بر آهن هم از غذاهای حیوانی بسیار کم است.

علاوه بر این ویتامین C و مس در وعده های غذایی می تواند جذب آهن غیر هم را افزایش دهد و اثرات منفی نوشیدنی قهوه و کافئین دار را بر جذب آهن کاهش می دهند. در نتیجه، انتخاب مواد غذایی و نوع آهن مصرفی تاثیر قهوه و نوشیدنی های کافئین دار بر جذب آهن را معین می نماید.

آیا باید مصرف قهوه و کافئین را کاهش دهید؟

مطالعات متعدد نشان می دهد قهوه و کافئین با کمبود آهن در افراد سالم بدون خطر کمبود آهن در ارتباط نیست.

بسیاری از مردم از مواد غذایی که می خورند به مقدار کافی آهن دریافت می نمایند. به طور منظم دریافت مقدار کافی ویتامین C و آهن هم از گوشت، مرغ و غذاهای دریایی می تواند به جلوگیری از مهار آهن از نوشیدن قهوه و چای یاری کند.

با این حال، این مسئله در خصوص زمانی که پلی فنول ها در سطوح بسیار بالا مصرف می گردد صادق نیست. برای افرادی که در معرض خطر کمبود آهن هستند، مصرف بالای قهوه و چای ممکن است برترین ایده نباشد.

گروه هایی که در معرض خطر قرار دارند عبارتند از زنان در سنین باروری، نوزادان و بچه ها، افراد دارای رژیم غذایی ضعیف یا محدود مانند گیاهخواران و افرادی که دارای بیماری های خاص مانند بیماری التهابی روده هستند.

با این وجود نیازی نیست به طور کامل قهوه و کافئین را قطع نمایند. در عوض، افرادی که در معرض خطر قرار دارند توصیه می گردد از نکات مفید زیر پیروی نمایند:

حداقل یک ساعت بعد از غذا صبر کنید سپس قهوه یا چای بخورید.

افزایش مصرف آهن هم به وسیله گوشت، مرغ یا غذاهای دریایی

افزایش ویتامین C در حین مصرف غذا

خوردن غذاهای غنی از آهن

غذاهای غنی از کلسیم و با فیبر بالا مانند غلات کامل جدا از غذاهای غنی از آهن مصرف کنید.

این کار باعث محدود کردن اثراتی که قهوه و نوشیدنی های کافئین دار بر جذب آهن دارند، می شوند.

نتایج نهایی

نشان داده شده که نوشیدنی های کافئین دار مانند قهوه و چای مانع جذب آهن می شوند. با این حال، این جلوگیری از جذبه به احتمال زیاد به علت پلی فنول موجود در آن ها است و به خاطر کافئین نیست.

غذاها و نوشیدنی های کافئین دار با کمبود آهن در افراد سالم ارتباط ندارند زیرا جذب آهن به وسیله بسیاری از عوامل دیگر رژیم غذایی تحت تاثیر قرار می گیرد.

با این حال، افرادی که در معرض خطر کمبود هستند، باید از خوردن قهوه و چای در زمان غذا اجتناب نمایند و یک ساعت بعد از غذا صبر نمایند سپس قهوه یا چای بنوشند.

منبع: سایت مجله سلامت

منبع: راسخون

به "آیا قهوه و کافئین جذب آهن را کاهش می دهند؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "آیا قهوه و کافئین جذب آهن را کاهش می دهند؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید