کلمات و عبارات ممنوعه در گفت وگوهای پزشکی ، زبانی همدلانه و امیدبخش برای بیماران - وبلاگ عکس

به گزارش وبلاگ عکس، چرا انتخاب کلمات در پزشکی اهمیت دارد

در موقعیت های پزشکی که بیماران با مسائل پیچیده و بیماری های جدی روبه رو هستند، هر واژه و عبارتی می تواند تأثیر عمیقی بر آنان بگذارد. در شرایطی که بیماران و خانواده هایشان درگیر فشارهای جسمی و عاطفی هستند، شنیدن عباراتی مانند هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم یا او دیگر بهبود نمی یابد ممکن است به جای همدلی، ترس و ناامیدی ایجاد کند. به همین علت، پزشکان و کادر درمان باید از کلمات و عباراتی استفاده نمایند که بیماران را به تصمیم گیری و ادامه مسیر امیدوارتر کند. پژوهشگران فهرستی از کلمات و عبارات ممنوعه در پزشکی را معرفی نموده اند که به کارگیری آن ها می تواند به اعتماد بیمار و خانواده او آسیب بزند.

کلمات و عبارات ممنوعه - چه نباید گفت؟

این عبارات که به کلمات ممنوعه معروف شده اند، در واقع صحبت هایی هستند که ممکن است روحیه بیماران را تخریب نموده و از تصمیم گیری مستقل آنان جلوگیری نمایند. بعضی از این عبارات شامل موارد زیر است:

• هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم. - این جمله به جای آن که حمایت و همدلی را منتقل کند، حس قطعیت و ناامیدی را به بیمار و خانواده اش القا می نماید.
• او بهتر نخواهد شد. - عبارتی قطعی که احساس هرگونه امید و کوشش را در بیمار سرکوب می نماید.
• سرانجام مراقبت ها - استفاده از این عبارت، نشان دهنده ترک حمایت از بیمار است.
• دارد به پایان نزدیک می گردد (circling the drain) - این عبارت در اصطلاحات انگلیسی به معنای نزدیک شدن به سرانجام زندگی بیمار است و به جای همدردی، ترسی عمیق در بیمار و خانواده او ایجاد می نماید.
• آیا می خواهید که همه کارها را برایش انجام دهیم؟ - این جمله بار منفی زیادی دارد و ممکن است بیمار و خانواده اش را دچار سردرگمی و تردید کند.
• مبارزه یا جنگ (fight or battle) - این کلمات تلویحاً به بیمار القا می نمایند که باید با تمام توان خود کوشش کند، حتی در شرایطی که ممکن است عوامل بیرونی بیشتری در بهبودی یا تشدید بیماری نقش داشته باشند.
• نمی دانم چرا اینقدر دیر آمدید. - این جمله به جای یاری، حس سرزنش را به بیمار و خانواده اش منتقل می نماید.
• دیگر پزشکان شما چه می کردند/فکر می کردند؟ - این جمله بی اعتمادی را نسبت به تیم پزشکی و تصمیمات گذشته بیمار ایجاد می نماید و ممکن است به کاهش اعتماد به مراقبت های کنونی منجر گردد.

عباراتی که در درمان سرطان بهتر است اجتناب شوند

در مواردی که بیماران به بیماری های خاص مانند سرطان دچار هستند، بعضی جملات ممکن است به ویژه تأثیرات منفی داشته باشد. برای مثال:

• نگران آن نباشیم. - این عبارت ممکن است نگرانی بیمار را نادیده بگیرد و او را دچار سردرگمی نماید.
• شما خوش شانس هستید که فقط مرحله دو است. - این جمله ممکن است احساسات و نگرانی های بیمار را بی اهمیت جلوه دهد و به او احساس ناچیزی یا سرزنش القا کند.
• شما در شیمی درمانی شکست خوردید. - این جمله به بیمار این حس را می دهد که او به عنوان فردی شکست خورده تلقی شده، در حالی که شکست از شیمی درمانی ناشی از عوامل بیرونی است و نباید به شخص بیمار مرتبط گردد.

جایگزین های مؤثرتر - استفاده از زبانی همدلانه و امیدوارنماینده

پژوهشگران پیشنهاد می نمایند که پزشکان و کادر درمانی برای انتقال پیغام ها از زبان همدلانه و منعطف استفاده نمایند. به عنوان نمونه، به جای جمله او بهتر نخواهد شد، می توانند از عبارت نگرانم که او بهتر نگردد استفاده نمایند. این تغییر کوچک در جمله، از قاطعیت و ناامیدی کاسته و به صورت نگرانی از سوی پزشک و همدردی با بیمار منتقل می گردد.

علاوه بر این، واژه هایی مثل مبارزه و جنگ در فرهنگ رایج، با کوشش برای پیروزی همراه است، اما در شرایط بیماری ممکن است احساس مسئولیت ناعادلانه ای بر دوش بیمار بگذارد و او را دچار عذاب وجدان کند. پزشکان می توانند به جای این عبارات از جملاتی مانند ما این مسیر سخت را با هم طی خواهیم کرد استفاده نمایند، که حس همبستگی و همراهی بیشتری را به بیمار القا می نماید.

احتیاج به آموزش مهارت های ارتباطی در رشته های پزشکی

دکتر لئونارد بِری (Leonard Berry) از دانشگاه تگزاس اِی اَند اِم، بر ضرورت آموزش مهارت های ارتباطی در دوره های پزشکی تأکید می نماید. او بیان می نماید که اگرچه تمرکز آموزش در دانشگاه های پزشکی بیشتر بر علوم پزشکی است، آموزش نحوه ارتباط مؤثر با بیماران نیز باید در کنار آن اهمیت داشته باشد. به عقیده وی، دانشجویان پزشکی و رزیدنت ها باید از الگوهای ارتباطی مناسب بهره مند شوند و بتوانند در شرایط پیچیده و حساس به شکلی همدلانه و با حساسیت لازم با بیماران ارتباط برقرار نمایند.

نقش هدایت و مربی گری در بهبود مهارت های ارتباطی

پژوهشگران بعلاوه بر اهمیت نقش مربیان و مشاوران در توسعه مهارت های ارتباطی تأکید دارند. این افراد می توانند با انتقال تجربیات و اشتراک راهکارهای مؤثر خود، به پزشکان جوان یاری نمایند که از استفاده از عبارات و اصطلاحات ناامیدنماینده پرهیز نموده و زبان مثبت و حمایتی تری را در تعاملات خود به کار گیرند. مربیان می توانند جملات و عباراتی که در گذشته نتایج مثبت داشته اند را به اشتراک بگذارند تا به وسیله آموزش های تخصصی، نسل های آینده پزشکان بتوانند بهتر و مؤثرتر با بیماران خود صحبت نمایند.

نتیجه گیری: استفاده از زبان مناسب برای بهبود تجربه بیمار

انتخاب کلمات و عبارات مناسب در گفت وگوهای پزشکی می تواند تأثیر بسزایی در تجربه بیماران و خانواده هایشان داشته باشد. کلماتی که با همدلی و احترام همراه هستند، می توانند به کاهش نگرانی ها، ایجاد اعتماد و تقویت حس امیدواری در بیماران یاری نمایند. آموزش مهارت های ارتباطی و تشویق پزشکان به استفاده از زبانی حساس و همدلانه می تواند به بهبود کیفیت مراقبت های پزشکی و افزایش رضایت بیماران منجر گردد.